Τοπίο Σχημάτων

Μπερδεύοντας την αυταρέσκεια με την αυτοπεποίθηση
Την υστερία με το πάθος, τίποτα δεν κέρδισε
Στην επαφή με τους ανθρώπους.
Μιαν επανάληψη μονάχα
Τρόπων και λέξεων τελικά φθαρμένων
Που απλώς τον ξεγελούσαν πως υπάρχει
Πέρα απ' το ακίνητο τοπίο των σχημάτων του.